ΑΣΤΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΑ-ΣΧΟΛΙΚΑ:
Πως θα ονομάζονταν διάφορες σχολικές στιγμές αν ειχαν τίτλους ταινιών του κινηματογράφου;

• Κουδούνι εξόδου: Καμπάνα λυτρωμού.
  
• Διορθωμένη κόλλα: Κόκκινο και μαύρο.
  
• Ομαδική κοπάνα: Οι γενναίοι τραβούν μπροστά.
  
• Έλεγχος: Το μεγάλο μυστικό.
  
• Καλοί μαθητές: Σκλάβοι των παθών.
  
• Απόφοιτος: Όταν σπάσαμε τις αλυσίδες.
  
• Διαγωνισμοί: Οι τελευταίες μέρες της Πομπηίας.
  
• Σχολείο: Γη, ποτισμένη με ιδρώτα.
  
• Τάξη: Φυλακές ανηλίκων.
  
• Λυκειάρχης: Ένας, αλλά λύκος.
  
• Βιβλία: Όσα παίρνει ο άνεμος.
  
• Σκασιαρχείο: Η μεγάλη απόδραση.
  
• Σκονάκια: Σπέσιαλ Μάγκνουμ.
  
• Εξέταση: Να ζει κανείς ή να μη ζει.
  
• Καλός μαθητής: Ο σκλάβος που δεν λύγισε ποτέ.
  
• Γυμνασιάρχης: Κόναν ο βάρβαρος.
  
• Διάλειμμα: Εσωτερικές σχέσεις.
  
• Μετεξεταστέοι: Ραντεβού τον Σεπτέμβρη.
  
• Αποτελέσματα: Τα κανόνια του Ναβαρόνε.
  
• 12 χρόνια στα θρανία: Φυλακές για σκληρά καρύδια.
  
• Άρρωστος μαθητής: Ο αθώος.
  
• Δρόμος για το σχολείο: Από που πάνε για το μέτωπο;
  
• Καθηγητής θρησκευτικών: Ο παπα-Σούζας.
  
• Καθηγητής γυμναστικής: Έλα να γυμνωθούμε ντάρλινκγ.
  
• Καθηγητής μουσικής: Έλβις, ο βασιλιάς του ροκ.
  
• Καθηγητής γεωγραφίας: Ανατολικά της Εδέμ.
  
• Καθηγητής ιστορίας: Η μάχη του Ελ Αλαμέιν.
  
• Άνοιγμα σχολείου: Ο θάνατος παραμονεύει
  
• Άνοιγμα καταλόγου: Για ποιον χτυπά η καμπάνα
  
• Αρχίζει εξέταση: Αντίο ζωή
  
• Κλείσιμο καταλόγου: Η θύελλα πέρασε
  
• Μαθηματικά: Καρδιά μου πάψε να πονάς
  
• Φυσική: Εφιάλτης στον δρόμο με τις λεύκες
  
• Χημεία: Η ώρα της εκτελέσεως
  
• Βιολογία: Ωραίο μου πλυντήριο
  
• Ιστορία: Ο τελευταίος αυτοκράτορας
  
• Ψυχολογία: Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης
  
• Έκθεση: Χωρίς οίκτο
  
• Γεωμετρία: Η κραυγή μιας αθώας
  
• Γυμναστική: Οι Γερμανοί ξανάρχονται
  
• Γαλλικά: Κι αν γελάω είναι ψέμα
  
• Νέα: Η εκδίκηση της νεκρής
  
• Αρχαία: Η ταν η επί τας
  
• Καλλιτεχνικά: Η κόρη του Μιστράλ
  
• Αστρονομία: Η σεξογηϊνη
  
• Θρησκευτικά: Ο παράδεισος σάς περιμένει
  
• Παράδοση: Όσα παίρνει ο άνεμος
  
• Διάλειμμα: Τρελοί για δέσιμο
  
• Κουδούνι για μέσα: Φωνή βωόντος εν τη ερήμω
  
• Κουδούνι για έξω: Η κάθοδος των Μυρίων
  
• Ώρα φαγητού: Ο λιγνός & ο χοντρός
  
• Αποβολή: Η μοίρα του αθώου
  
• Κοπάνα: Η μεγάλη απόδραση
  
• Τιμωρία για κοπάνα: Το τίμημα της ελευθερίας
  
• Απολογία: Ο θάνατός σου, η ζωή μου
  
• Υποστήριξη: Οι δικηγόροι του Λος Άντζελες
  
• Απεργία: Δράση μες τη Σαχάρα
  
• Κενό: Ένας κούκος δέν φέρνει την άνοιξη
  

Αποχή: Περεστρόϊκα, αγάπη μου

Εκδρομή: Το εξπρές του τρελοκομείου

Τεστ: Τα μεροκάματα του πόνου

Διαγωνίσματα: Ο κλέψας του κλέψαντος

Εξετάσεις: Οι τελευταίες μέρες της Πομπηίας

Αποτελέσματα: Τα Κανόνια του Ναβαρόνε

Επιτηρητές: Περιπολικά εν δράση

Ακαδημία καθηγητών: Η μεγάλη των μπάτσων σχολή

Σύλλογος καθηγητών: Και οι δώδεκα ήταν καθάρματα

Ευημερεύον: Ο μπάτσος

Γλυφτράκια: Για μπάτσες

Γλύψιμο: Τόλμη και Γοητεία

Συμβούλιο καθηγητών: Η βουλή των Ελλήνων

Μαθητές: Η μοίρα τους ήταν γραμμένη με αίμα

Επιμελητές: Οι σκληροί του Μαϊάμι


15μελές: Οι μισοί των 30 τυράννων

5μελές: Στη δίνη της εξουσίας

Συνέλευση: Έξω βρέχει και φυσάει...

3ωρη συνέλευση: Τρελός είμαι ότι θέλω κάνω

Διαμαρτυρία: Η γαλλική επανάσταση


Σχολείο: Νεκροταφείο ζωντανών

Αίθουσα Β : Ο πύργος του τρόμου

Σκάλες: Γολγοθάς


Γραφείο: Η βάση των Ες-Ες

Παράθυρο: Αμυδρή ελπίδα ζωής


Θέα από το παράθυρο: Το όραμα του Παραδείσου

Αυλή: Το όνειρο του σκλάβου


Πίσω μέρος αυλής: Σίμαρον, το φαράγγι των παρανόμων

Πρώτο θρανίο: Να ζει κανείς η να μη ζει;


Τελευταίο θρανίο: Ορατότης μηδέν

Έδρα: Το βήμα του τυράννου


Πρώτη ώρα: Δεν θέλω την συμπόνια κανενός.

Τελευταία ώρα: Το πλήρωμα του χρόνου


Κουδούνι για σχόλασμα: Η ηρωική έξοδος του Μεσολογγίου

Κλείσιμο σχολείου: Η στιγμή της μεγάλης ευδαιμονίας


Διακοπές: Πέρα από την Αφρική

Τουαλέτες: Στα άδυτα του υπόκοσμου


Καθηγητής στο μπαλκόνι: Το γεράκι του Μπεϊκερ

Γυμναστήριο: Η λίμνη των κύκνών


Γυρισμός στο σπίτι: Επιστροφή στην Εδέμ

Στυλό καθηγητών: Φλεγόμενα περίστροφα


Σχέδιο εκδίκησης καθηγητών: Πώς να σκοτώσετε έναν δολοφόνο

Προσευχή: Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας


Γιορτή: Πολυθρόνα για δυο

Χορωδία: Κραυγή μεσα στη νύχτα


Απογευματινή βάρδια: Νυχτερινό τρένο για το Κατμαντού

Πρωινή βάρδια: Η ωραία κοιμωμένη


Εξώπορτα σχολείου: Η γέφυρα των στεναγμών

Απουσιολόγος: Ψυχρός εκτελεστής

Μετεξεταστέοι: Ο κύκλος των χαμένων μαθητών.

ΣΧΟΛΙΚΑ ΜΑΡΓΑΡΤΑΡΙΑ
Tα Χερουβίμ και τα Σεραβίμ ήταν μικρά αγγελάκια που πετούσαν δεξιά-αριστερά στο πλάι των μεγάλων αγγέλων. Τα Χερουβίμ χερούβιζαν (δεξί πέταγμα) και τα Σεραβίμ σερούβιζαν (αριστερό πέταγμα). Στην ανάγκη υπήρχαν και τα Πτερουβίμ για πέταγμα κατευθείαν στη μέση.

Η παρτιτούζα είναι οι νότες της μουσικής που έχουν μπροστά τους οι μουσικοί της συμφωνικής ορχήστρας. Ο μαέστρος δεν θέλει παρτιτούζα. Αυτός και μόνο κρατάει τη βακέτα και την κουνάει τεντωμένη δώθε-κείθε, έχοντας κάτι το κοινόν στα οπίσθιά του. Το κοινό δεν παίρνει μέρος σε όλα αυτά, μόνο βλέπει και ακούει έντονα καταγοητευμένον από τη διέγερσιν.

Ο πρατήρας είναι λέξη δυσανόητη, δηλ, με δυο έννοιες. Μια όταν είναι σε ηφαίστειο και μια όταν δουλεύει σε πρατήριο.

Ενεργητική φωνή:Κυνηγάω τον λαγό.
Παθητική φωνή:Ο λαγός με κυνηγάει.

Οι βηταμίνες βρίσκονται ακριβώς ανάμεσα από τις αλφαμίνες και τις γαμαμίνες.

Η τάξη μου έχει 29 μαθητές. Απ'αυτούς οι 12 είναι μαθήτριες.

Η γωνία Α στην κορυφή του τριγώνου λέγεται Αγωνία, Στον πάτο της βάσης, δεξιά κι αριστερά λέγονται Παταγωνία.

Ο πατέρας μου έχει συνεργείο και φτιάχνει ντίζες για αμπραγιάζ, φρένα, εξωλέμβιες. Η μάνα μου το λέει ντιζάινερ και γελάμε όλοι κι ο πατέρας.

Η ΛΕΜΟΝΑΔΑ

ΕΚΘΕΣΗ ΜΑΘΗΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ!!!
Η 28η Οκτωβρίου είναι μια πάρα πολύ σπουδαία μέρα.Η 27η Οκτωβρίου και η 29η Οκτωβρίου δεν λένε και πάρα πολλά πράγματα. Η 26η Οκτωβρίου κάτι λέει άμα σε λένε Δημήτρη. Ο Δημήτρης Καλπακλής που τον λένε Δημήτρη και πάει Δευτέρα, χαίρεται πάρα πολύ που τον λένε Δημήτρη γιατί γιορτάζει και παίρνει πάρα πολλά παιχνίδια και είναι πάρα πολύ τυχερός.

Ενώ άμα σε λένε Νεκτάριο δεν είσαι και πολύ τυχερός, γιατί κανένας δεν ξέρει πότε γιορτάζουν οι Νεκτάριοι. Κάποτε πρέπει να γιορτάζουν οι Νεκτάριοι, γιατί ένα παιδί που το λένε Νεκτάριο μού είπε ότι κάποτε γιορτάζουν ακόμα και οι Νεκτάριοι, αλλά επειδή κανένας άνθρωπος στον κόσμο δεν ξέρει πότε γιορτάζουν οι Νεκτάριοι, αυτό το παιδί είναι πολύ στενοχωρημένο και τρέχουν και οι μύξες του.

Η 28η Οκτωβρίου είναι μια πάρα πολύ σπουδαία μέρα άμα πέφτει Δευτέρα, γιατί έχουμε τριήμερο και πάμε εκδρομή στο χωριό του μπαμπά μου. Εκτός αν δεν πάμε, γιατί η μαμά μου δεν χωνεύει τη μαμά του μπαμπά μου, ενώ χωνεύει πάρα πολύ τη δική της μαμά που δεν τη χωνεύει ο μπαμπάς μου, οπότε μπορεί να μείνουμε και σπίτι.

Εμείς τα παιδιά είμαστε πάρα πολύ περήφανα που έχουμε την 28η Οκτωβρίου. Γιατί πριν γίνει η 28η Οκτωβρίου, είχανε να γιορτάζουνε μόνο την 25η Μαρτίου. Την 28η Οκτωβρίου πηγαίνανε σχολείο κανονικά γιατί δεν υπήρχε 28η Οκτωβρίου. Δηλαδή υπήρχε 28η Οκτωβρίου, αλλά κανένας δεν το έκανε θέμα γιατί δεν είχανε μπει οι Γερμανοί. Έπρεπε πρώτα να μπουν οι Γερμανοί και μετά να γίνει μια μέρα της προκοπής.

Εγώ είμαι πολύ περήφανη Ελληνοπούλα. Νιώθω ένα ρίγος. Και μόλις το είπα στη μαμά μου μού έβαλε θερμόμετρο και είχα 37,4 και μου έδωσε σιρόπι και μου πέρασε το ρίγος. Η γιαγιά μου νιώθει ένα ρίγος από μόνη της, γιατί εκείνη την έζησε την 28η Οκτωβρίου και πρέπει να την πέρασε πάρα πολύ ωραία.

Η κυρία Χρυσάνθη, η δασκάλα μας, μας είπε ότι την 28η Οκτωβρίου ήρθε ο Ιταλός πρέσβης στο σπίτι του Ιωάννη Μεταξά, νύχτα, χωρίς να τηλεφωνήσει πρώτα και τον ρώτησε αν μπορούν να πάρουνε την Ελλάδα και να την έχουνε για δικιά τους σ' όλη του τη ζωή. Και ο Ιωάννης
Μεταξάς τσαντίστηκε που τον ξυπνήσανε και είπε «ΟΧΙ». Κι αυτό το «ΟΧΙ» το είπε πολύ ηρωικά γι' αυτό κι εμείς το λέμε «το ηρωικό ΟΧΙ».

Κι εμένα όταν ήρθε η Χαρούλα σπίτι μου, μου ζήτησε όλες μου τις Μπάρμπι και τη Σίντι αστροναύτη, της είπα ηρωικά «ΟΧΙ» γιατί δεν είναι καθόλου ευγενικό αυτό που έκανε ο
Ιταλός πρέσβης και η Χαρούλα. Αμα θέλεις να χαρίσεις κάτι το κάνεις από μόνος σου. Κι ο κύριος Μεταξάς δεν ήθελε να χαρίσει την Ελλάδα ούτε εγώ τη Σίντι αστροναύτη.

Και μετά τους πολεμήσαμε τους Ιταλούς. Δηλαδή, εγώ δεν τους πολέμησα γιατί δεν είχα γεννηθεί ακόμα. Ούτε ο μπαμπάς ούτε η μαμά. Η μαμά δεν ξέρω πότε γεννήθηκε γιατί όποτε τη ρωτάω «μαμά, πόσων χρόνων είσαι;» μου απαντάει «μήπως είδες το Βετέξ της κουζίνας;».

Και μετά πέρασε η 28η Οκτωβρίου και μπήκανε άλλοι μήνες άσχετοι και διώξαμε τους Ιταλούς και μπήκανε οι Τούρκοι. Όχι, λάθος, Θάνο, μου δίνεις τη γόμα σου; Μπήκανε οι Γερμανοί. Μπήκανε οι Γερμανοί και η γιαγιά μου έκλεισε τα παντζούρια για να μην τους βλέπει και τους έβλεπε κρυφά από τις γρίλιες και την έπιασε η μαμά της και την έδειρε. Κι άλλοι άνθρωποι κλείσανε τα παντζούρια γιατί τους σιχαίνονταν. Κι εγώ σιχαίνομαι το γάλα άμα κάνει πέτσα.

Και όλοι οι Γερμανοί ήτανε χάλια, αλλά ο πιο χάλια απ' όλους ήτανε ο Παλαιών Πατρών Γερμανός. Αυτός ήτανε από μητέρα Πατρινιά, πατέρα Γερμανό και το μικρό του όνομα ήταν «Παλαιών» και δεν ξέρω πότε γιορτάζει ούτε αν του φέρνανε δώρα. Αυτός πήγαινε μπροστά μπροστά και είχε μια ελληνική σημαία και την έσκισε και την πέταξε και την πάτησε και την έφτυσε. Και μετά πήρε μια γερμανικιά, πιο σιδερωμένη και μετά πήγε στην Ακρόπολη και την έβαλε στην Ακρόπολη. Και ένα παιδί θύμωσε πάρα πολύ και πήγε με ένα φίλο του και την έβγαλε και την πέταξε στο κεφάλι ενός περαστικού. Και τον φίλο του τον λέγανε Σάντσο και το παιδί Απόστολο Γκλέτσο και μετά επειδή ήτανε τόσο γενναίος, οι άνθρωποι θέλανε να τον κάνουνε υπερνομάρχη, αλλά κάνανε μια κυρία Φώφη.

Και μετά δεν ήτανε πια 28η Οκτωβρίου και όλοι πεινάγανε και τρώγανε γάτες. Εμείς έχουμε μια γάτα τη Λουλού, αλλά δεν την τρώμε γιατί την αγαπάμε, αλλά γιατί είναι πολύ νευρικιά και τη φοβόμαστε. Κι εκτός από γάτες σκοτώσανε και τον αδελφό της γιαγιάς μου πάνω σε ένα βουνό που νομίζω ότι ήτανε ο Παρνασσός χωρίς τις πίστες. Και μετά περάσανε τα χρόνια και οι Γερμανοί δεν θυμάμαι πώς φύγανε. Ή τους διώξαμε ή μας βαρέθηκαν.

Και τότε όλοι οι Έλληνες βγήκανε έξω και φιλιόντουσαν κι εμένα δεν μου αρέσει να με φιλάνε οι φίλες της μαμάς μου γιατί έχουνε σάλια. Αλλά εκείνη η μέρα ήτανε πολύ σπουδαία και δεν τους ένοιαζε τους ηρωικούς Έλληνες που σαλιώνανε ο ένας τον άλλον.

Και τώρα, από τη χαρά μας βάζουμε την ελληνική σημαία στο μπαλκόνι. Όμως εμείς δεν βάζουμε την ελληνική σημαία, γιατί όταν μετακομίσαμε τη χάσαμε. Και κάθε 28 Οκτωβρίου ντρεπόμαστε πάρα πολύ, αλλά τον υπόλοιπο χρόνο το ξεχνάμε και δεν πάμε να αγοράσουμε μια καινούργια. Αυτά και ελπίζω να μην ξανάρθουν οι Γερμανοί. Ελπίζω επίσης η έκθεση να είναι τρεις σελίδες και ελπίζω μετά να πάμε στο Βίλατζ Σέντερ, γιατί δεν έχω δει ακόμα το Σκούμπι Ντου.

Ζήτω η 28η Οκτωβρίου!

Δεκατέσσερα βασικά σημεία που θα πρέπει να προσέχεις πριν γράψεις μία έκθεση:

1. Μην γενικεύεις ποτέ.
   
2. Να είσαι περίπου ακριβής.
   
3. Τα σχόλια σε παρένθεση (παρόλο που είναι ουσιώδη μερικές φορές) να αποφεύγονται.
   
4. Απόφευγε τα κλισέ όπως ο διάoλος το λιβάνι.
   
5. Μην χρησιμοποιείς συντομογραφίες κλπ.
   
6. Ξένες λέξεις δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται de facto.
   
7. Μη βάζεις ποτέ αποφθέγματα. Όπως είχε πει και ο Ράλφ Έμερσον κάποτε: «Σιχαίνομαι τα αποφθέγματα: μίλα μου με δικά σου λόγια».
   
8. Οι συγκρίσεις είναι τόσο κακές όσο και τα κλισέ σε μια έκθεση.
   
9. Μην είσαι φλύαρος. Μην χρησιμοποιείς παραπάνω λέξεις από όσες είναι απαραίτητες. Είναι υπερβολικό και δείχνεις ότι το παρακάνεις.
   
10. Μη χρησιμοποιείς φράσεις αποτελούμενες από μία μόνο λέξη. Ποτέ.
    
11. Η υπερβολή είναι ένα εκατομμύριο φορές χειρότερη από κάθε άλλο νοηματικό λάθος.
    
12. Ποιος χρειάζεται ρητορικές ερωτήσεις;
    
13. Η παθητική φωνή πρέπει να αποφεύγεται.
    
14. Και ποτέ μην ξεκινάς μια πρόταση με ένα σύνδεσμο.
    

ΤΟ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ ΤΗΣ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΣ
Ο οίστρος μου ο ρέμπελος το διάβασμα μισεί
και πάντα μ' επισκέπτεται στην εξεταστική.
Ανοίγω το βιβλίο μου και πάω να εστιάσω,
μα εκείνος εμφανίζεται και μου πετάει λάσο.
Δέσμια εγώ του οίστρου μου δεν το κουνάω ρούπι.
Πετάω το βιβλίο μου, σκωτώνω ένα κουνούπι.
Και τα αίματά του σαν θα δω επάνω στα βιβλία,
ευθύς τα αποτάσσομαι με περισσή αηδία.
Δεν είναι ότι δε θέλω καθόλου να διαβάσω.
Είναι που βαριέμαι τα βιβλία μου να πιάσω
Ω βαρεμάρα μου τρελή γιατί να 'ρχεσαι πάντα
σαν ξεκινώ το διάβασμα, όταν ανάβω λάμπα.
Χάθηκε να ερχόσουνα μετά απ' το βιβλίο,
σαν ξεκινώ το διάβασμα, ν' αδυνατίσω λίγο;
Μα όχι έρχεσαι εκεί που λέω να μελετήσω
έτσι για σπάσιμο και για να μην αδυνατίσω.
Κι όταν η ώρα έρχεται να πάω για να δώσω
και πάλι εμφανίζεσαι να μη μπορώ ν' αρθρώσω.
Σφοδρός πολέμιος είσαι συ του μέλλοντός μου όλου,
αφού καριέρα αν θα δω σίγουρα θα ν' του κώλου.
Μπορεί να γίνω βοθρατζής, μπορεί να 'μαι λοστρόμος,
ένα είναι το σίγουρο: δε θα 'μαι ξενοδόχος.
Τζάμπα τα χρόνια στο ΤΕΙ, τζάμπα και στην εστία,
οι τόσες ώρες που έκανα ταβανοθεραπεία.
Delivery και λιχουδιές τελειώσαν πια για μένα.
Εστίες απαρνήθηκα μαζί και τα βιβλία.
Εσώκλειστη στο σπίτι μου θα γίνω Κωσταλέξις,
αφού απ� τη βαρεμάρα μου ξεχνάω και τις λέξεις
Οϊμέ, αλί και τρισαλί πια έξω δε θα βγαίνω.
Στο σπίτι μου θα τριγυρνώ και μόνο εκεί θα μένω.
Στο κέντρο δε ξαναπερνώ εκτός κι αν με φωνάξουν -
μία φορά κάθε χρονιά το δέντρο για ν ανάψουν.
Σε καφετέρια δεν πατώ, δε θα 'μαι πια ρεμάλι ,
μα οι φίλες μου σαν με κερνούν, θα δέχομαι με χάρη.
Βόλτες παρέες και πικνίκ κομμένα πια μαχαίρι
κι αν δεν τα κάνω όλα αυτά να μου κοπεί το χέρι.
Ταξίδια απαγορεύονται, δεν κάνω ούτε με σκέψη,
στα ξένα μόν� θα πάω, να πάρω μία γεύση.
Παρίσι, London, Μονακό, America κι Αυστρία,
Το γύρο της Ελλάδας θα κάνω με πατίνια.
Κι εδώ κάπου τελειώνουνε για με οι απολαύσεις.
Θα ζω μόνο για το φαί, τον ύπνο και τις καύσεις.
Σε γυμναστήριο θα γραφτώ, θ' αρχίσω και το σκι,
Ποδήλατο, σαΐτα κι αυτά μόνο γι' αρχή.
πτώσεις με αλεξίπτωτο, καγιάκ και moto cross,
ο φίλος ο Schumacher δε θα περνάει μπρος.
Αυτή τη μίζερη ζωή διαλέγω να περάσω,
κάθε μαρτυρική στιγμή ωσότου να γεράσω.
Κι όταν πια γίνει και αυτό κι ασπρίσει το μαλλί,
φούξια θα τα βάψω, για δε μου πάει το γκρι.
Μα να σου ξέφυγα ξανά, άλλο είναι το θέμα,
Της εξεταστικής μου το διάβασμα είναι ψέμα
Τούτηνα την κατάσταση δεν την αντέχω άλλο
Κι αν κωσταλέξις δε γενώ, θα πάω να φουντάρω
σε κανά έρημο νησί, άνθρωπο να μην βλέπω
-πέρα απ του γιωτ τον ύπαρχο, τον καπετάνιο Ζέπο-
Και φυσικά τους δούλους που θα 'χω για τη βίλα:
Το Brad Pit, τον Di Caprio και άλλους για βιτρίνα.
Parties θα οργανώνω ωσότου να φουντάρω
στη θάλασσα με μάσκα, τη δύτισσα να κάνω.
Μη με λυπάστε φίλοι μου, αυτά μόνο κερδίζει
όποιος το διάβασμα μισεί, βιβλίο δεν αγγίζει.
Κοιτάξτε να διαβάσετε τώρα που είστε νέοι.
Την άμοιρη την τύχη μου κανένας σας μην έχει.
Το διάβασμα από μικρό σε κάνει παλικάρι
-γι αυτό απ τα 13 μουστάκι ξεπροβάλει-.
Μα αρκετά για τώρα. Παώ να ξεκουράσω
το λυγερό κορμί μου κι ύστερα να διαβάσω(ποιητική αδεία)